برای درک علل شکست لانه‌گزینی، ابتدا لازم است به‌صورت، ساده لانه‌گزینی_جنین را تعریف کنیم: لانه‌گزینی جای گرفتن سلول تخم در دیوارۀ رحم است. لقاح تخمک و اسپرم در لولۀ رحم صورت مي‌گیرد و این سلول تخم در حال تقسیم به طرف رحم حرکت می‌کند تا به دیواره آن بچسبد یا لانه‌گزینی کند. در این فاصله، دیوارۀ داخلی رحم که آندومتر نام دارد، تحت تأثیر هورمون‌های بارداری، یعنی استروژن و پروژسترون، تغییر می‌یابد و آمادۀ پذیرش تخم می‌شود. علل شکست_لانه‌گزینی: ۱- کاهش پذیرش آندومتر مثلاً در اثر نازکی آندومتر یا عوامل ایمونولوژیک. ۲- مشکل در مولکول‌هایی که باعث چسبیدن جنین به آندومتر می‌شوند و سختی زوناپلوسیدا. ۳- مشکلات کروموزومی تخمک و یا اسپرم ۴- مشکلات کروموزومی سلول تخم (که در هر مرحله می‌تواند ایجاد شود). ۵- مشکلات حفرۀ رحم و آندومتر مثل پولیپ رحم، میوم ساب موکونال (زیرمخاطی)، چسبندگی‌های رحم مثلاً در اثر کورتاژهای قبلی. ۶- مشکلاتی مثل سندرم_تخمدان_پلی‌کیستیک که هم می‌تواند کیفیت تخمک را کاهش دهد و هم آندومتر را تضعیف کند. ۷- مشکلاتی مثل آندومتریوز که هم تخمک و هم آندومتر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ۸- مشکلات لوله_های_رحمی، مثل وجود هیدروسالپنکس (تجمع مایع در لولۀ رحم) ۹- استرس زیاد در مادر ۱۰- علل ناشناخته.